Marita in Sri Lanka

Zuster Ursula

Eergisteren een dagje doorgebracht in het Zuster Ursula's opvanghuis voor Tamil meisjes. De meeste meisjes waren in deze vakantie periode naar huis. Een aantal kinderen die niet naar huis kunnen of dit niet hebben, bleven bij zuster Gertrude. Normaal verblijven er ruim 24 meisjes nu waren er maar 8. Drie kinderen van een jaar of 5/6 en 5 oudere meisjes.
Manel bracht me er heen en bij de deur zei hij: tot vanavond. Het was de bedoeling dat ik er de hele dag bleef. Dat was me dus niet duidelijk. Ik dacht dat hij het er over had, dat we een bezoek zouden brengen. Dat is het lastige als je Nederlands/Engels/Singala vertaalt. En de Singalesen spreken niet duidelijk Engels vind ik. Ze kunnen moeilijk de v zeggen dat is soms lastig. Ipv - I forget - zeggen ze bv - I worget-. Probeer maar eens, dan krijg je heel andere woorden.
Maar goed, ik werd in het tehuis aan een tafel gezet, kreeg een kopje thee en de zuster zei "You can play with the children" De zuster had nog een afspraak en daar ging ze.
Oke!!! Daar zit je dan.
Gelukkig spraken een paar meisjes redelijk Engels en dat willen ze ook wel oefenen. Met de kleintjes is het wat lastiger. Ik heb een spelletje met ze gedaan, door zo'n papieren gevalletje te vouwen, zoals we dat op school vroeger deden. "Noem een getal, kies een kleur" en onder die kleur stond dan iets wat je was bv held, prinses, boef enz.
Daar waren we een poosje zoet mee. En nog wat papieren vliegtuigjes gevouwen dat was wel een succes.
De meeste tijd heb ik met de kleintjes op getrokken. Het viel me op dat de kinderen elkaar slaan. Ze doen dit alleen als de zuster er niet bij is. Als ik het zag, zei ik dat ze dat niet mochten doen. Toen ik de zuster er later naar vroeg, zei dat ze de kinderen leerde dat dat niet mocht, ook niet als het zogenaamd een spelletje was. Volgens mij is het gewoon om de pikorde te bepalen, als de zuster er niet is.
Deze morgen mochten de meisjes nieuwe schoenen uitzoeken voor de Kerst. Deze werden gedoneerd door een Singalese mevrouw. Dus om de beurt gingen ze even weg, om later glunderend met nieuwe schoenen terug te komen. De zuster vertelde later dat de kinderen die niet naar huis kunnen, wat extra verwend worden. Door die schoenen dus en ze mogen bv normaal alleen in het weekend tv kijken, maar nu mochten de grote meisjes dat ook door de week. En een keer een extra koekje en wat meer vrijheid dan anders.
Er was 1 meisje van een jaar of 5 schat ik, die was er nog maar 2 weken. Ze sprak ook alleen maar Tamil, dus begreep niet altijd wat er gezegd werd. De zuster vertelde dat ze geen ouders had. Haar moeder was overleden en de vader had daarna de benen genomen. Dat kun je moeilijk begrijpen. Maar de zuster zorgt goed voor ze, dus dat is een geruststelling. De zuster is zelf al gepensioneerd, maar ze vertelde dat ze als non niet met pensioen gaat. Daarom blijft ze dit werk doen. Vandaag ben ik nog even terug gegaan. Als ik gisteren beter had geweten wat de bedoeling was van het bezoek, had ik gisteren de laatste gehaakte tasjes mee genomen. Dus ik ben vandaag even terug geweest om ze dit klein kerstcadeautje te geven.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Commundo