De grote dag is aangebroken. Het is hier een drukte van belang. Kumudu was vannacht zeker nog om 1 uur bezig de certificaten voor de kinderen af te maken. Vanmorgen er natuurlijk weer om 5 uur uit. Iedereen is druk bezig zo mooi mogelijk voor de dag te komen. Kumudu draagt een prachtige sari die ze heeft gekregen op de "teachersday" (dag van de onderwijzer op 6 oktober) Ik wordt aangekleed door oma en Tarushi. Het hoort allemaal strak te zitten zeggen ze en dat doet t ook. Na een tijdje is iedereen klaar en kunnen we vertrekken.

Het concert zou om 9.00 uur beginnen. Maar de decoration was nog niet klaar. Dus het wordt nu 10.00 uur. Kan hier allemaal, geen probleem. De geluidsinstallatie is opgesteld en wordt uitgeprobeerd. Het schijnt nog niet 123 te lukken. Misschien helpen een paar klappen op de boxen. Na veel geklooi werden er andere boxen gehaald want ze kregen het niet goed voor elkaar. Terwijl ze gisteren nog op volle sterkte zijn uitgetest. Uiteindelijk werd het nog bijna 10.30 uur voor het feest begon.

De kinderen waren er klaar voor en het openingslied werd ingezet. Er was een lang programma het kom wel tot 14.00 uur duren. Tussen alle optredens van de kinderen moest er telkens iemand speechen. Het is gebruikelijk dat alle genodigden van enig belang, spreken. En dat doen ze niet 2 minuten maar op zn minst 10 minuten of langer. Tijdens een kindergebeuren vind ik dat niet echt passend. Maar goed het is een erekwestie en traditie. Ik moet zeggen dat de aandacht voor de speeches niet optimaal was. Iedereen bleef gewoon praten, nam telefoontjes aan en kwam en ging zoals t uit kwam. Diegene die aan t speechen was ging onverstoord verder. Als je eenmaal de microfoon hebt, moet je zorgen dat je zo veel mogelijk tijd vol lult lijkt t wel. Nou kon ik t natuurlijk niet verstaan, dus misschien was het wel erg interessant.
Het optreden van de kinderen was fantastisch moet ik zeggen. Het zag er prachtig uit met al de verschillenden kostuums. Alles was gemaakt door Kumudu haar zus. Alle decorstukken en rekwisieten waren door Bandula gemaakt. De kinderen deden hun best en voor 4 jarigen vond ik het knap gedaan. De dag duurde erg lang, al met al duurde het tot 16.30. Ik had pijn in mijn rug van het zitten en de kinderen begonnen moe te worden op t laatst. Iedereen kreeg na afloop zijn of haar certificaat en een aantal cadeautjes. Deze moesten uitgereikt worden door alle belangrijke aanwezigen. Ik mocht t spits afbijten. Daarna volgde nog een fotosessie. Alle kinderen moesten nog een keer op de foto. Uiteindelijk was alles klaar en kon opgeruimd worden. In tegenstelling tot de voorbereidingen, die soms een eeuwigheid duren, gaat t opruimen in een vloek en een zucht. Iedereen de handjes uit de mouwen en klaar is kees.