Maxima
Tijdens het verblijf in het dorp kon ik me inleven in, hoe het voor Máxima moet zijn om een publiek persoon te zijn. Ik voelde me af en toe een soort Maxima. Men heeft hier in dit dorp nog nooit iemand uit t buitenland gezien en zeker geen wit persoon. Dus ik word aangestaard, gefotografeerd, of men wil met mij op de foto of de hand schudden en giechelende meisjes lopen een paar keer op en neer om me te bekijken. Als ze heel veel lef hebben spreken ze me aan, geven een hand en zeggen "how are you." Ik bedacht me dat ik me nu wel kon voorstellen hoe het voor Maxima moet zijn. Al die aandacht, altijd t middelpunt van belangstelling, al die nieuwsgierige blikken. En wat doe je er aan, hoe zou Maxima dat doen? Er is maar 1 oplossing, accepteren dat het zo is. Gelukkig is het voor mij maar even, terwijl Maxima er de rest van haar leven mee te maken heeft.
Reacties
Reacties
Anderzijds kun je als witte persoon je ook bedenken hoe het voor een donker persoon moet zijn, om constant witte personen om zich heen te hebben. Het is daarbij inderdaad ook goed om je te vergewissen van het idee hoe het voor een publiek persoon moet zijn om altijd in de belangstelling te staan.
Zo is het! Ik denk niet dat het met wit of bruin of zwart te maken heeft. Je komt van ver, je ziet er anders uit en er gebeurt verder niet zoveel in het dorp dus ben jij de grote happening. Wen je al aan je rol? en wat doet dat met jou. Word je rebels, trek je je terug, loop je anders?
Enjoy
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
