Op dit moment ben ik al bijna een week in het District Centre van Badulla. Ik ben te gast bij Manel en zijn gezin. Manel is het hoofd van het District Centre. Manel is 60 jaar en gaat in mei met pensioen. Hij heeft een jonge vrouw en jonge kinderen een tweeling van 8 jaar en een zoontje van 4 jaar. Dus hij maakt zich een beetje zorgen over hoe hij straks voor inkomen moet zorgen. Hij is van plan om straks een boerderij te beginnen op biologische basis en daarnaast cabana's te bouwen voor vakantiegangers. Als vrijwilliger voor de Sarvodaya organisatie heb je maar weinig inkomen. Hij vertelde dat hij ongeveer 20.000 Lkr salaris krijgt in de maand, dat is ongeveer € 100. Dat is een minimumloon. Dus van sparen komt niet veel.

De eerste dag vertelde Manel dat ze in deze regio een groot probleem hebben. Er is een groeiende groep mensen die lijdt aan nierfalen. De oorzaak hiervan ligt in het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen. Dit komt in het grondwater terecht en stroomt van bergachtige gebieden naar de lagere regio's. Manel heeft een plan geschreven voor de aanpak van dit probleem. Ik heb het gelezen en het is mijns inziens een duidelijk, solide en structureel plan. Alles begint hier met "Awarenes", bewust worden van. Dat is tevens de aanpak van Sarvodaya. Onderaan beginnen. Mensen bewust maken van zaken rondom gezondheid, inkomen, politiek en sociale problemen. En dan met name de armere bevolking. Het speekwoord zegt Kennis is Macht, als de lagere sociale klassen bewust worden, dat o.a. scholing belangrijk is en zuinig omgaan met milieu belangrijk is, dat ze het verband leren zien tussen gebruik van bestrijdingsmiddelen en ziektes en meer van dat soort zaken dan kunnen ze hun eigen positie en die van hun kinderen in de toekomst verbeteren. De organisatie is niet sturend of leidend, maar geeft voorlichting, scholingen, begeleiding en probeert door goede contacten, in de dorpen verandering te brengen. Sarvodaya betekent letterlijk vertaald Awaking for all. Mooi hè?